Nasz Kościół, nr 809 (27.10.2024r)
- Utworzono: wtorek, 29, październik 2024 12:43
ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM
Słowa Ewangelii według świętego Marka:
Gdy Jezus wraz z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak, Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. A słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: "Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną! "Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: "Synu Dawida, ulituj się nade mną!" Jezus przystanął i rzekł: "Zawołajcie go". I przywołali niewidomego, mówiąc mu: "Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię". On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się na nogi i przyszedł do Jezusa. A Jezus przemówił do niego: "Co chcesz, abym ci uczynił?" Powiedział Mu niewidomy: "Rabbuni, żebym przejrzał". Jezus mu rzekł: "Idź, twoja wiara cię uzdrowiła". Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą.
Mam znajomych, którzy modlą się do Świętego Tadeusza o pomoc w sprawach beznadziejnych. Tadeuszem nazywa go Ewangelista Mateusz (Mt 10,3). Łukasz mówi o nim jako o Judzie Jakubowym (Łk 6,16,). Święty Tadeusz ma w kościołach swoje obrazy, jak i Święty Antoni.
Płonąca świeczka przed Świętym Antonim mówi, że ktoś modli się o znalezienie zgubionego klucza czy portmonetki. Płonąca świeczka przed Świętym Tadeuszem to znak, że ktoś trzyma się oburącz swojej rozpaczy, żeby nie wyskoczyć przez okno.
Przyznam się, że w najgorszych dla siebie sprawach modlę się do jerychońskiego żebraka, świętego niekanonizowanego. Czyż to nie wspaniały patron modlitwy w sprawach zupełnie beznadziejnych?!
Dokładnie na dnie rozpaczy, ogłuszony przez wschodni tłum przepychający się z owcami, baranami, uciszany przez apostołów, nie zniechęca się tylko woła do Niewidzialnego. Stary Testament mówi o wielu trąbach jerychońskich, Nowy – o tej jednej: o krzyczącym na całe gardło z samego dna rozpaczy ślepcu. Żywy przykład na to, ze nawet najbardziej beznadziejna sprawa, przedłożona Bogu, może być załatwiona od ręki.
Ślepiec jerychoński jest patronem początku każdej litanii: ”Kyrie, elejson – Chryste, elejson”. Był on człowiekiem najnieszczęśliwszym i zarazem najszczęśliwszym, bo po wielkiej rozpaczy – nagle największe szczęście! Pierwszą osobą, która zobaczył, nie była ani matka, ani ojciec, ale sam Jezus.
Mamy modlić się o nawrócenia, mamy nawracać. Żeby nawracać, trzeba najpierw nawrócić samego siebie. To najtrudniejsza sprawa – nieraz beznadziejna. Jakie to szczęście, że nawet na dnie rozpaczy jest jeszcze iskra nadziei.
ks. Jan Twardowski
WARUNKI ODPUSTU ZUPEŁNEGO
Nawiedzając z modlitwą kościół lub kaplicę w uroczystość Wszystkich Świętych oraz w Dniu Zadusznym, możemy pod zwykłymi warunkami uzyskać odpust zupełny, czyli całkowite darowanie kar dla dusz w czyśćcu cierpiących. Ponadto wypełniając określone warunki, możemy uzyskać odpust zupełny od 1 do 8 listopada za pobożne (czyli modlitewne) nawiedzenie cmentarza.
Odpust zupełny możemy uzyskać raz dziennie.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
- Wzbudzić intencję jego otrzymania.
- Być w stanie łaski uświęcającej
- Wyzbyć się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.
- Przyjąć w tym dniu Komunię Świętą.
- Odnowić naszą jedność ze wspólnotą Kościoła poprzez odmówienie: “Ojcze nasz”, “Wierzę w Boga” oraz modlitwy w intencjach bliskich Ojcu Świętemu.
Rozróżnia się odpust: zupełny i cząstkowy.
Odpust zupełny – uwalnia od kary doczesnej należnej za grzechy w całości.
Odpust cząstkowy – uwalnia od kary doczesnej należnej za grzechy w części, jest oznaczany bez określania dni lub lat. Kryterium miary tego odpustu stanowi wysiłek i gorliwość, z jaką ktoś wykonuje dzieło obdarzone odpustem cząstkowym.
Co to jest?
Grzech – odwrócenie się od Boga w stronę stworzenia; świadome i dobrowolne wykroczenie przeciw prawu Bożemu; wybranie swojej woli wbrew woli Bożej.
Kara – w Biblii zawsze ma wymiar naprawczy: ma doprowadzić grzesznika do nawrócenia, pomóc mu zrozumieć popełniony błąd, naprawić zło. Jest konsekwencją grzechu, odrzucenia świętości Boga. Kara jest tamą postawioną grzechowi.
Wina – odpowiedzialność człowieka, którą jako istota rozumna i wolna ponosi za popełnione przez siebie zło, ewentualnie obojętność na nie.
Rozgrzeszenie – sakramentalne odpuszczenie win, zanurzenie grzesznika w Bożym miłosierdziu. Aby mogło się dokonać, konieczne jest spełnienie 5 warunków: dobry rachunek sumienia, żal za popełnione zło, szczere wyznanie win, postanowienie poprawy zakładające wyzbycie się przywiązania do grzechu, naprawienie wyrządzonego zła.
Niebo – stan zbawienia, eschatologicznej radości. Miejsce, w którym Bóg gromadzi zbawionych. Niekończące się szczęście płynące z faktu przebywania w bliskości Ojca.
Piekło – utrwalona na wieki konsekwencja odwrócenia się od Boga i zwrócenia się ku stworzeniu, własnego egoizmu, który zamknął człowieka wyłącznie w kręgu jego własnych spraw; źródłem cierpienia w piekle jest brak Boga, świadomość niewykorzystanej szansy, brak miłości. Piekłem jest brak nadziei.
Czyściec – stan oczyszczenia, jakiego doświadczają ci, którzy umarli w stanie przyjaźni z Bogiem, nie są jednak jeszcze dostatecznie czyści, w pełni gotowi do tego, aby doświadczyć radości zbawienia.
Jak pomóc zmarłym?
- Ofiarowanie w ich intencji Mszy św. i Komunii św.
- Przebaczenie zmarłemu wszystkiego, czym wobec nas zawinił.
- Post, jałmużna, ofiarowane odpusty.
- Modlitwa, w tym modlitwa wypominek.
Wszystko, co podejmujemy z myślą o zmarłych, powinniśmy zanurzać w odkupieńczej ofierze Chrystusa, bo tylko wtedy możemy ufać, że nasza modlitwa i ofiara będą dla nich pomocne. Ważne są kwiaty, znicze, troska o groby. One ocalają pamięć, przypominają o celu ludzkich dążeń, scalają rodzinę, przypominają wspólne dziedzictwo. To jednak za mało. “Życie ludzkie zmienia się, ale się nie kończy” – słyszymy w prefacji podczas Mszy św. żałobnej. Wiara w “świętych obcowanie” stwarza jedyną w swoim rodzaju okazję, by pomóc naszym zmarłym w osiągnięciu pełni zbawienia. Materia ma tutaj niewielkie znaczenie. Najważniejsze są dary duchowe, które możemy im ofiarować, pokuta, dzięki której nie tylko zostanie skrócony czas cierpienia w czyśćcu, ale też dokona się nasze nawrócenie.
ZMARLI
- Halina ŁASKAWIEC
- Mirosław WECHCIŃSKI
- Krystyna CZAJER
- Zenobia SĘKALA
Wszystkim obchodzącym w najbliższym tygodniu imieniny i rocznice urodzin oraz rocznice zawarcia sakramentu małżeństwa, życzymy szczególnego błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, potrzebnych łask i wstawiennictwa św. Patronów
Życzy Redakcja NK
Ks. Piotr Pilśniak Grzegorz Pieńkowski, Jadwiga i Jerzy Wieczorek
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
tel. +48 32 267 35 36; + 48 883 159 522
Życzenia, artkuły oraz wiersze można przysyłać pocztą elektroniczną na adres NK.
Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzenia korekty nadesłanych tekstów.
Nr konta parafii: 42 2490 0005 0000 4500 3360 5563
