Nasz Kościół, nr 115 (05.02.2012r)
- Utworzono: niedziela, 19, luty 2012 11:40
ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza:
Jezus po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, tak iż gorączka ją opuściła. A ona im usługiwała. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto było zebrane u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest. Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: Wszyscy Cię szukają. Lecz On rzekł do nich: Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem. I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.
Wiele cudów jakie uczynił Chrystus dokonało się w Kafarnaum. Jest to także miasto gdzie swój dom mieli Szymona i Andrzeja. Dom pod którym to dachem zawsze było miejsce dla Mistrza. Ów dom mógł być świadkiem wielu ważnych wydarzeń, skoro nie był tylko przypadkowym miejscem zatrzymania. Tu zamieszkiwała rodzina św. Piotra. Jasno dowiadujemy się, że musiał być żonaty, skoro Chrystus dokonuje uzdrowienia jego teściowej z wysokiej gorączki. Ten cud nie pozostał bez echa, skoro tylko, gdy zmierzchało przynoszono do Jezusa chorych i opętanych. Zdumiewającym jest ten tekst i to nie tylko ze względu na cudotwórcze moce Chrystusa. Posługuje się w nim Ewangelista określeniami, które wskazują na ilość świadków cudów i ilość tych, którzy będą beneficjentami boskich działań Jezusa. Albowiem przyniesiono do Niego „wszystkich chorych i opętanych”, a i „całe miasto było zebrane u drzwi”. Ten dom stał się centrum miasta. Centrum jest zawsze tam, gdzie jest miejsce dla Boga i gdzie jest tyle wiary, by mógł On dokonywać cudów. Tyle odzyskanego zdrowia ciała i ducha, bo z chorób cielesnych uzdrowił Chrystus, a i duchom nieczystym nie dał szansy dalszego doświadczania ludzi. Wiedziały złe duchy, z Kim mają do czynienia, skoro nie pozwalał im Jezus nawet mówić. Skąd ta Jezusowa moc? Po ludzku musiał być pewnie zmęczony. Ale pomimo zmęczenia, nad ranem udaje się na miejsce pustynne, aby się modlić. Odnalazł czas na modlitwę, bo z niej jest siła. Apostolstwo bez modlitwy może okazać się tylko aktywizmem. Będzie jakaś skuteczność, ale tylko ludzka. Można w ten sposób coś budować, ale jest to budowanie tylko na samym sobie. Człowiek wiary od modlitwy rozpoczyna i wszystko Bogiem opromienia. Wtedy jest inna skuteczność i chęć, by się nie zatrzymywać, ale iść jeszcze dalej i do ciągle nowych ludzi.
Ania
GROMNICA CZY OFIAROWANIE
Ofiarowanie Pańskie, które obchodzimy czterdzieści dni po świętach Bożego Narodzenia, upamiętnia pierwsze przybycie Mesjasza do Świątyni Jerozolimskiej. Dla Matki Pana Jezusa był to dzień rytualnego oczyszczenia, czyli wyzwolenia z dziedzictwa grzechu pramatki Ewy. Stąd jeszcze do niedawna Ofiarowanie Pańskie nazywano Oczyszczeniem Maryi Panny. Natomiast tradycja polska nazywa ów dzień świętem Matki Bożej Gromnicznej. Obecnie akcent położony jest jednak bardziej na Osobie Chrystusa niż Maryi.
Ofiarowanie
Opis wydarzenia zawdzięczamy św. Łukaszowi Ewangeliście (por. Łk 2, 22-38). Wynika z niego, że Ofiarowanie Pańskie było zwiastunem wydarzeń paschalnych, bo złożenie Bogu w ofierze przez Maryję i Józefa pierworodnego Syna nawiązywało do wyjścia Żydów z Egiptu. Tamtej bowiem nocy w cudowny sposób zostali ocaleni pierworodni synowie Izraela. Prawo Mojżeszowe nakazywało więc ofiarowanie pierworodnych potomków płci męskiej Bogu na znak, że nie są oni własnością rodziców, lecz należą do Niego. Byli oni przeznaczeni do sprawowania czynności związanych z kultem, ale w ich zastępstwie służbę w świątyni pełnili potomkowie z pokolenia Lewiego. Obrzęd ofiarowania polegał więc na złożeniu dziecka w rękach kapłana i wykupieniu go za symboliczną sumę pięciu syklów, która była równowartością pięciu dniówek pracy.
Oczyszczenie
Dla matki dziecka był to - zgodnie z prawem żydowskim - dzień rytualnego oczyszczenia, ponieważ kobieta, czterdzieści dni po porodzie, uznawana była za nieczystą. Przeżywała więc czas swoistej kwarantanny i separacji, bo przez te dni nie mogła ani wchodzić do świątyni, ani nawet dotykać rzeczy poświęconych. Po upływie tego okresu przybywała do świątyni, aby w tzw. przedsionku niewiast - czyli przy bramie Nikanora - uczestniczyć w obrzędzie przebłagania. Składała wówczas ofiarę całopalną z jednorocznego baranka, a także ofiarę przebłagalną z gołąbka albo synogarlicy. Ubogie niewiasty, których nie było stać na baranka, składały w ofierze dwa gołąbki. O ubóstwie Świętej Rodziny świadczy fakt, że złożyła Ona w ofierze tylko synogarlicę. Na zakończenie ceremonii kapłan ogłaszał, że kobieta odzyskała już czystość rytualną. W tym samym miejscu gromadzili się także wszyscy inni ludzie, którzy potrzebowali rytualnego oczyszczenia, a zwłaszcza: trędowaci, cudzołożnice, a także ci, którzy skalali się, dotykając ciał zmarłych.
Światło Chrystusa
W tle tego wydarzenia pojawiają się postaci starca Symeona – oświeconego mocą Ducha Świętego - oraz prorokini Anny. Są oni reprezentantami tzw. reszty Izraela, oczekującej realizacji obietnic mesjańskich, a wypowiedziany wówczas kantyk Symeona stanowi obecnie cząstkę codziennej modlitwy brewiarzowej - Komplety, czyli modlitwy kończącej dzień. W liturgii greckiej święto to nosiło przed wiekami nazwę Hypapante – to znaczy Spotkanie - Boga z ludem. W Jerozolimie obchodzono je już w IV w. W 542 r., po epidemii dżumy, cesarz Justynian rozciągnął obchody na całe państwo. Niebawem w procesjach, które odbywały się tego dnia, zaczęto nosić światło, symbol światłości prawdziwej oświecającej człowieka, gdy na świat przychodzi (por. J 1, 9), czyli Chrystusa.
W blasku gromnicy
Światło płonącej gromnicy starano się zawsze donieść do domu. Gospodarz wędrował z nim po całym obejściu, przyklękając na każdym progu, aby uchronić swój dobytek przed działaniem złych mocy. Płomieniem znaczył okna, drzwi i belkę tragarzową domu, a potem szedł do zabudowań gospodarczych, aby pobłogosławić zwierzęta. Na co dzień gromnica była zawieszana nad łożem, przed obrazem Maryi. Zapalano ją we wszystkie święta maryjne, a podczas burzy stawiano w oknie, bo powiadano: Jak ciężki grzmot, czy błyskawice, postaw w oknie gromnicę. A ponieważ początek lutego to połowa kalendarzowej zimy – Gromnica, zimy połowica - i często okres najtęższych mrozów, więc pod chłopskie zagrody podchodziły wygłodniałe wilki. Wierzono, że światło gromnicy odpędza je, powtarzając: Od gromnic wilcy stadem odchodzą. Nie brakowało, oczywiście, również porzekadeł pogodowych, np.: Gdy słońce jasno świeci na Gromnicę, to przyjdą większe mrozy i śnieżyce; Gdy na Gromnicę roztaje – rzadkie będą urodzaje; Gdy na Gromnicę z dachu ciecze, zima jeszcze się odwlecze; Gdy na Gromniczną mróz, chowaj chłopie sanie, szykuj wóz. Powiadano również: W dzień panny Gromnicznej bywaj zdrów, mój śliczny!, co było zachętą dla kawalerów, aby dłużej nie zwlekali z oświadczynami, bo wkrótce zacznie się Wielki Post, a wtedy trzeba będzie jeszcze długo poczekać.
Kres kolędowania
Święto Matki Bożej Gromnicznej to ostateczne zakończenie czasu wciąż związanego jeszcze w naszej świadomości z okresem Bożego Narodzenia, ponieważ z tym dniem ustaje czas kolędowania. Chociaż liturgicznie czas Bożego Narodzenia skończył się w święto Chrztu Pańskiego, to jednak święto Ofiarowania Pańskiego – upamiętniające przybycie Dzieciątka Jezus do Świątyni Jerozolimskiej – jest w naszej tradycji ostatecznym zwieńczeniem okresu śpiewania kolęd, adorowania Dzieciątka w żłóbku, a także odwiedzin duszpasterskich.
Michał Gryczyński
źródło: katolik.pl
PIELGRZYMUJEMY DO GROBU BŁOGOSŁAWIONEGO JANA PAWŁA II
Ks. Bp Grzegorz Kaszak zaprasza na Diecezjalną Pielgrzymkę na spotkanie z papieżem Benedyktem XVI w ramach Światowego Kongresu Rodzin w Mediolanie i do relikwii bł. Jana Pawła II w Watykanie w dniach 28 maja – 4 czerwca. W programie pielgrzymki m.in. Asyż i Rzym, Msza św. w bazylice św. Piotra pod przewodnictwem bp. Grzegorza przy relikwiach Jana Pawła II, i udział we Mszy św. 3 czerwca o godz. 10.00 w Mediolanie pod przewodnictwem Benedykta XVI. Organizatorami pielgrzymki są: ks. Józef Handerek i ks. Piotr Pilśniak. Zapisy w kancelarii parafialnej. Koszt 1250 zł.
ZAPROSZENIE
W tym roku nasz Kościół Sosnowiecki będzie przeżywał bardzo ważne i radosne uroczystości jubileuszowe. Rozpoczną je obchody 25-lecia sakry biskupiej Księdza Biskupa Piotra Skuchy. 18 grudnia 1986 roku błogosławiony Jan Paweł II mianował księdza Piotra Skuchę, ówczesnego prorektora i wykładowcę w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach, biskupem pomocniczym diecezji kieleckiej, przydzielając mu stolicę tytularną Segisamę. Nominat święcenia biskupie przyjął 15 lutego 1987 roku. Cała nasza diecezja cieszy się z radosnej posługi Księdza Biskupa Piotra. Wyrażam wdzięczność Księdzu Biskupowi za tak wielki wkład w budowanie wspólnoty diecezjalnej. Wraz z dostojnym Jubilatem pragniemy dziękować dobremu Bogu za wszystkie te lata i otrzymane łaski w wiernej oraz pełnej oddania służbie Chrystusowi i Jego Kościołowi. Zapraszam bardzo serdecznie wszystkich kapłanów, siostry zakonne i alumnów naszego Seminarium oraz Was, drodzy Diecezjanie, na uroczystości Srebrnego Jubileuszu Sakry Księdza Biskupa Piotra Skuchy, które będą miały miejsce w sosnowieckiej Bazylice Katedralnej w sobotę 18 lutego 2012 roku. Koncelebrowana Eucharystia dziękczynna rozpocznie się o godzinie 11.30. Otaczajmy gorącą modlitwą osobę Księdza Biskupa Piotra.
Wasz Biskup + Grzegorz
OK W GRODŹCU ZAPRASZA
OSTATKI
„Wyprawa w muzyczny pejzaż” Filia Ośrodka Kultury zaprasza na wspaniałą zabawę karnawałową. Gościem imprezy będzie Włoch Roberto Zucaro, który od najmłodszych lat koncertował we Włoszech jako wokalista i chórzysta. Wystąpił w wielu programach telewizyjnych. Po koncercie artysty zorganizowane zostanie karaoke dla uczestników. A bawić Państwa będzie do białego rana zespół „Diament”. Organizator zapewnia ciepłą kolację, zimną płytę, kawę, herbatę. Cena: 150zł od pary Zabawa odbędzie się 18 lutego 2012 od godziny 20:00 w filii Ośrodka Kultury przy ul. Słowackiego 2. Zapisy pod nr tel. (32) 760 25 57
KINO
Zapraszamy wszystkie dzieci na miniKINO, które odbędzie się 5 lutego o godzinie 16:00. Dorosłych zapraszamy na film, który odbędzie się 10.02.2012 o godz. 18:00. Projekcje filmów odbędą się w filii Ośrodka Kultury w Grodźcu. Wstęp wolny.
INFORMACJE
Zapowiedzi przedślubne:
- Agnieszka Katarzyna Musiał-Kurach, panna z naszej parafii i Mariusz Krzysztof Kurach, kawaler z naszej parafii
Zmarli:
- Mirosława Falfus
- Mirosława Wójcik
ŻYCZENIA
Z okazji 17. rocznicy urodzin Drogiej Sylwi życzymy dużo szczęścia i radości ,uśmiechu i wytrwałości i wielu sukcesów w przyszłości ,błogosławieństwa Bożego i opieki Matki Bożej .
Życzą rodzice oraz brat.
Wszystkim obchodzącym w najbliższym tygodniu imieniny i rocznice urodzin życzymy szczególnego błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, potrzebnych łask i wstawiennictwa św. Patronów
Życzy Redakcja „NK”
Nr konta parafii: 42 2490 0005 0000 4500 3360 5563
Redakcja: Anna Śmigielska, Joanna Stępień, Anna Dudek, Grzegorz Pieńkowski, Ks. Piotr Pilśniak
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Życzenia, artkuły oraz wiersze można przysyłać pocztą elektroniczną na adres NK.
Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzenia korekty nadesłanych tekstów.
