Nasz Kościół, nr 313 (22.11.2015r)

ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM

Słowa Ewangelii według świętego Jana:

Piłat powiedział do Jezusa: Czy Ty jesteś Królem żydowskim? Jezus odpowiedział: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? Piłat odparł: Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił? Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd. Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem? / Odpowiedział Jezus: / Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.

Głosimy dziś królestwo prawdy i życia, sprawiedliwości, miłości i pokoju; królestwo, w którym spełnią się na zawsze wszystkie dobre pragnienia naszych serc. Królestwo to, dla wielu stanowiące jedynie piękny, choć nierealny ideał, dla chrześcijanina jest konkretną rzeczywistością, której nadejścia oczekuje. Drogą do tego królestwa jest Jezus Chrystus. Ten, który własną krwią wybawił nas od grzechów, zaprasza nas do pójścia za sobą drogą wiary, abyśmy żyjąc, jak przystoi świętym, mogli w pokoju oczekiwać spełnienia naszych tęsknot.

Mira Majdan

 

SPRAWOZDANIE DUSZPASTERSKIE

Ekscelencjo! Wraz z Parafianami parafii pw. św. Katarzyny w Grodźcu i przybyłymi Gośćmi, witam Księdza Biskupa w naszej świątyni. Wraz z Tobą, Księże Biskupie, dziękujemy Dobremu Bogu za dar tego kościoła i tych kościołów, które wybudowali Grodźczanie na przestrzeni lat. Nade wszystko dziękujemy za dar świętej wiary katolickiej.

Parafia nasza to historia wiary ponad siedmiuset letnia. Znajdujemy się w świątyni wybudowanej w XVIII wieku i poszerzonej w latach trzydziestych ubiegłego stulecia. Na Górze Doroty znajduje się przepiękny zabytkowy kościół, ufundowany przez Ksienię Dorotę Kącką w 1635 roku. Na cmentarzu parafialnym znajduje się kaplica, która powstała dzięki staraniom proboszcza ks. Kanonika Stanisława Wojtuszkiewicza. Tam też dzisiaj o godz. 15.15 będziemy się wspólnie modlili za zmarłych spoczywających na naszym cmentarzu.

Ostatnią wizytację naszej parafii przeprowadził ks. Biskup 28 listopada 2010r. Parafia nasza liczy niespełna 4.800 mieszkańców, z których 20% systematycznie uczęszcza do kościoła. Życie religijne naszej parafii powoli się rozwija. Chociaż na terenie parafii mieszka spora część ludzi w podeszłym wieku, to jednak radością naszą są młode małżeństwa i ich dzieci, które radośnie uczestniczą od lat w życiu eucharystycznym. Mamy wspaniały Dziecięcy Zespół „ZIARNIO”, Parafialny Chór „KATARZYNA”, zespół wolontariuszy przygotowujących spotkanie z młodymi, którzy przybędą na Światowy Dzień Młodzieży, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, kilka rodzin uczestniczy systematycznie w Diecezjalnej Akademii Rodziny. Na terenie parafii mieszka kilkadziesiąt osób innych wyznań i spora część ludzi obojętnych.

Cały czas staramy się pogłębiać życie religijne poprzez przygotowanie dzieci do I Komunii, do Rocznicy Komunii, do Bierzmowania i do pozostałych sakramentów. Otoczyliśmy duszpasterską troska ludzi chorych, których sześćdziesięciu systematycznie w każde pierwsze piątek i sobotę miesiąca odwiedzamy w domach, udzielając im sakramentów świętych.

Działamy charytatywnie, pomagając szczególnie dzieciom z rodzin mniej zamożnych. Na terenie parafii modlą się trzy Koła Żywego Różańcowe.

Życie materialne parafii, to w zasadzie czas ciągłych remontów:

KOŚCIÓŁ NA DOROTCE: wykonaliśmy wzmocnienie fundamentów, drenaż i odprowadzenie wody deszczowej. Ożywiamy kult religijny, spotykając się każdego szóstego dnia miesiąca na modlitwie do Bożego Miłosierdzia i sprawowaniu eucharystii.

CMENTARZ PARAFIALNY: cały czas porządkujemy cmentarz poprzez wycięcie ponad stu drzew. W kaplicy zamontowane zostało tabernakulum, wykonaliśmy nowe nagłośnienie, wymieniliśmy dwa okna na uchylne i wszystkie parapety na granitowe, uporządkowaliśmy zakrystię.

PLEBANIA: w tym roku, po sześciu latach, zakończyliśmy generalny remont plebanii. Od piwnic po dach, wszystkie instalacje są nowe, wymieniona stolarka okienna i drzwiowa. Po prostu jeden budynek jest całkowicie wyremontowany. Na plebanii też zrobiliśmy salkę parafialną i uporządkowaliśmy teren od strony południowej.

WIKARIAT: czeka w kolejce na remont

KOŚCIÓŁ PARAFIALNY: wykonaliśmy nowe nagłośnienie, wymieniliśmy dach nad główną nawą kościoła, doprowadziliśmy wodę i kanalizację robiąc przy zakrystii toaletę. Wymieniliśmy wewnętrzne drzwi na dębowe, wykonaliśmy witraże w drzwiach kaplicy Matki Bożej Grodzieckiej i w przedsionku zakrystii. Zamontowaliśmy pierwszy projektor mulimedilany, kończymy wymianę szesnastu okien w nawie głównej kościoła od strony ul. Wolności i wymianę dachu nad jedną nawą, wykonaliśmy pierwszy etap wentylacji kościoła.

W tym miejscu serdecznie dziękuję moim Parafianom za ich hojność i że wspierają te wszystkie działania. Plany remontowo-inwestycyjne mamy tak duże, że nie będę o nich mówił, jedynie proszę Księdza Biskupa o błogosławieństwo i modlitwę, aby nasza parafia była wspólnotą wiary prawdziwej, radosnej, autentycznej. Gdyż wszystkie remonty i inwestycje mają nam jedynie pomóc w spotkaniu z Bogiem Żywym i Prawdziwym.

Dużo pracy czeka nas na polu duchowym, szczególnie jeśli chodzi o życie sakramentalne.

Bardzo potrzebujemy, Księże Biskupie przez Twoje ręce błogosławieństwa Bożego, wsparcia, życzliwości i modlitwy. A na czas tego modlitewnego spotkania w naszej parafii, życzymy Księdzu Biskupowi Szczęść Boże!

 

ZAMYŚLENIA

Prędzej czy później trzeba będzie zbliżyć się do Hioba. Hiob pragnie udowodnić że wszelki dialog z Bogiem jest niemożliwy. Bóg go nie tylko pokrzywdził, lecz także otoczył milczeniem pustyni i ciemnością.

„Wołam do Ciebie, a nie odpowiadasz, staję przed tobą a nie zważasz”.

Jest to dramat wiary i próba wiary. Nigdy jednak nie przyjdzie Hiobowi do głowy że Boga może nie być. Tam jednak gdzie brak wszelkiej poręki i pomocy ludzkiej, Bóg ma stać się pośrednikiem między Hiobem a Samym Sobą. Bóg nie odpowiedział Hiobowi na żadne z jego pytań. Ale samo spotkanie z Nim, nic nie tłumacząc wszystko uczyniło jasnym.

*

No i trzeba by zamilknąć. Bóg milczy. Ale przemawia we wszystkim. A człowiek to jak małe dziecko. Jakim językiem można rozmawiać z małym dzieckiem? Jak mu wytłumaczyć istotę życia, śmierci, przemijania. Nic mu nie trzeba tłumaczyć. Niech żyje. Życie może, może mu coś wytłumaczy. Może dojdzie do niego jedno słowo. Może zrozumie że uczestniczy w czymś wielkim. W życiu uczestniczy. A pytań Bogu zadawać nie należy. Bo świat to wielka odpowiedź. Właściwie świat, właściwie historia, przeszłość, życie jednostki składa się z samych odpowiedzi. Wystarczy tylko pytać i cierpliwie czekać.

Grzegorz Pieńkowski

 

ZMARLI

  • Zygmunt Majcher
  • Genowefa Wnuk

 

ŻYCZENIA

Kochana Kasiu! Z okazji Twych imienin życzymy Ci: abyś odnalazła w ciszy swoje myśli i marzenia, w bliskich Ci osobach siłę, w otaczającym świecie radość istnienia. Niech Bóg otacza swą opieką i dopomoże Ci w trudnościach życia. Niech Anioł Stróż Cię strzeże i prowadzi dobrą drogą , a Twoja Patronka św. Katarzyna będzie drogowskazem na tej drodze.

Rodzice

 

 Wszystkim obchodzącym w najbliższym tygodniu imieniny, rocznice urodzin oraz rocznice zawarcia sakramentu małżeństwa, życzymy szczególnego błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, potrzebnych łask i wstawiennictwa św. Patronów

Życzy Redakcja „NK”

 

 

Redakcja: Anna Niziurska, Grzegorz Pieńkowski, Jadwiga i Jerzy Wieczorek, Katarzyna Borowiec, Ks. Piotr Pilśniak

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

"Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi"