Nasz Kościół, nr 728 (09.04.2023r)

Utworzono: wtorek, 11, kwiecień 2023 11:26

ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM

Słowa Ewangelii według świętego Jana:

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

KOMENTARZ DO EWANGELII

A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu (J 20,1).

Wielka Noc to wielka ciemność, ciemność ludzkiej rozpaczy, ludzkiej wątpliwości, ludzkiego smutku i płaczu. Mówią, że w Wielką Noc tylko Matka Boża wierzyła w Zmartwychwstanie, bo pierwszy episkopat w ogóle stracił wiarę.

Właśnie wtedy, kiedy ludzi ogarnęła tak wielka ciemność, gdy wszystko się załamało – Bóg okazał swoją moc i potęgę: Pan Jezus zmartwychwstał.

Odtąd nie ma już sensu ludzka rozpacz, że zło jest silniejsze od dobra.

Już nie ma sensu ludzka wątpliwość, że tajemnice wiary są nielogiczne.

Już nie ma sensu ludzki płacz, że chowamy do grobu ciało razem z duszą.

ks. Jan Twardowski

ŻYCZENIA Z OKAZJI ŚWIĄT WIELKANOCNYCH

Drodzy i Kochani Parafianie z Grodźca i Gródkowa.

Niezwykłemu wydarzeniu, jakim był pusty grób Chrystusa, towarzyszyło ukazanie się aniołów, którzy rzekli do niewiast: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał” (Łk 24, 5-6).

Z przesłaniem o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym poszli Apostołowie – mocą Ducha Świętego – na cały świat. O Życiu, które zostało im objawione, wszędzie dawali świadectwo, także swoją męczeńską śmiercią. W ten sposób zaczęły się widzialne dzieje Kościoła, które trwają po dzień dzisiejszy – i trwać będą aż po skończenie świata!

Równocześnie ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan najpełniej ukazał sobą prawdę o człowieku jako istocie stworzonej na obraz i podobieństwo Boże, prawdę o godności człowieka i jego ostatecznym powołaniu do wiecznej szczęśliwości, prawdę o świętości ludzkiego życia od chwili poczęcia do naturalnej śmierci, prawdę o małżeństwie jako związku kobiety i mężczyzny, prawdę o rodzinie jako podstawowej komórce społecznej.

Wraz z Księdzem Mariuszem życzę Wam wszystkim, Drodzy Parafianie, aby rozważanie tych prawd podczas Świąt Wielkanocnych budziło w Was radość i pokój, a równocześnie ogromną wdzięczność wobec Boga, że w swoim Synu Jezusie Chrystusie dał nam tak wielkiego Zbawiciela i Odkupiciela. Życzę Wam wszystkim wiary: mocnej i trwałej, pozwalającej patrzeć z nadzieją w przyszłość. Niech Jezus Chrystus Zmartwychwstały Wam błogosławi! Niech da Wam łaskę dobrego zdrowia. Bądźcie silni wiarą w Zamartwychwstałego.

Równocześnie z głębi serca dziękuję wszystkim za przygotowanie tych wyjątkowych Świąt. Dziękuję tym z pośród Was, którzy pomogliście księdzu proboszczowi i tak wiele czasu spędziliście na wykonaniu dekoracji ciemnicy i grobu, Pomogliście w ten sposób całej naszej wspólnocie, obecnej w kościele i poprzez transmisję pięknie przeżyć te Święta. Dziękuję za przepiękne dekoracje kwiatowe ciemnicy, grobu i ołtarza. Dziękuję Paniom za posprzątanie świątyni! Dziękuję tym wszystkim, którzy przygotowali i uczestniczyli w oprawie Liturgii Triduum Paschalnego. Dziękuję kochanym ministrantom i lektorom za tak wspaniałe przygotowanie, pod przewodnictwem ks. Mariusza, Liturgii tych świętych dni. Wszystkim mówię DZIĘKUJĘ i BÓG ZAPŁAĆ!

Ks. Proboszcz

PATRON DNIA

Święty Gaucheriusz, prezbiter urodził się w Meulan-sur-Seine we Francji w 1060 roku. Otrzymał staranne chrześcijańskie wychowanie. Kiedy przyjął święcenia kapłańskie, poczuł wielką tęsknotę za życiem pustelniczym. Rozpoczął pustelnicze życie wraz ze swoim przyjacielem Germondem. Z biegiem czasu zaczęła tworzyć się wokół nich wspólnota, której Gaucheriusz nadał regułę św. Augustyna i wybudował dla niej klasztor w Aureil. Wspólnota ta wydała wielu świętych, między innymi św. Lamberta, Faucheriusza i Stefana z Grammont. Gaucheriusz zmarł w wieku 80 lat w roku 1140.

OCHRZCZENI